Kopi Es lan Katresnan Kang Prasaja

Nalika awan wis ngudhun lan srengenge cumlorot, kadhang kala awak krasa sumuk lan kesel. Ing wektu kaya mangkono, ngombe kopi es bisa dadi pilihan kang nyenengake.

Kopi es ora mung seger, nanging uga bisa dadi pepeling kanggo ngrasakake wektu santai. Ing teras omah, karo semilir angin lan swara kicau manuk, rasa kopi es krasa luwih nikmat. Ana sing seneng kopi es karo susu, ana uga sing milih kopi pahit tanpa gula. Saben uwong nduwèni rasa lan pilihan dhewe-dhewe.

Ngombe kopi es uga bisa dadi alesan kanggo sesrawungan karo kanca utawa kulawarga. Bisa ngobrol ngalor-ngidul, guyon bareng, utawa mung meneng bareng nggatekake langit biru lan mega nglayang. Wektu kaya mangkono kuwi arang banget bisa dirasakake nalika dina-dina kebak kesibukan.

Saliyane rasa kopi es sing nyegerake, ana rasa seneng sing ora bisa dijelasake nalika bisa nyedhaki wektu kanggo diri dhewe. Kaya dene nalika krungu swara klithikan es ing gelas, ana rasa tentrem mlebu ing ati. Kadhang kala urip ora butuh hiburan gedhé utawa dolan adoh, mung butuh cangkir kopi es lan kahanan sing tentrem.

Ana uga tradhisi menarik ing sebagian masyarakat Jawa, ing ngendi kopi dadi lambang keramahan. Tamu sing teka asring diparingi kopi panas utawa es, gumantung kahanan. Tegese, nyuguhake kopi iku dudu mung prakara ngombe, nanging uga cara nresnani tamu, nuduhake rasa hormat lan pangayoman.

Mbok menawa, kita bisa nyempetake sedhela wektu kanggo mikir: suwene pira dina kepungkur kita ora nate lungguh tenang, ngendhokke pikiran tanpa nyekel gawai? Ngombe kopi es bisa dadi cara prasaja kanggo ngelingake awake dhewe yèn urip iku kudu imbang – antarane kerja keras lan istirahat kang cukup.

Dadi, aja isin kanggo nyenengake awakmu. Yen dina iki awan krasa panas, bukak kulkas, siyapna kopi es favoritmu, lungguh ing panggonan sing adem, lan wenehana wektu kanggo atimu supaya bisa ngguyu maneh.

Urip mung sakpisan. Ngombe kopi es iku dudu mung babagan rasa, nanging uga babagan caramu ngrasakake urip.